Kolekcje
Jacek Kuroń urodził się w 1934 roku we Lwowie jako syn Wandy z Rudeńskich i Henryka Kuronia. Od 1949 roku był członkiem Związku Młodzieży Polskiej. Po maturze zdanej w 1952 roku rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Jednocześnie był instruktorem w Wydziale Harcerskim Stołecznego ZMP, następnie pełnomocnikiem Zarządu Stołecznego na dzielnicę Żoliborz; wtedy wstąpił do PZPR (z której był dwukrotnie usuwany). W latach 1955-1961 współtworzył Kręg Walterowski, następnie Hufiec Walterowski. Był działaczem Rewolucyjnego Związku Młodzieży, jednym z założycieli Związku Młodzieży Socjalistycznej na Uniwersytecie Warszawskim, współorganizatorem Uniwersytetu Robotniczego.
W 1957 roku rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Pedagogiki UW. W latach 1957-64 pracował w Głównej Kwaterze Związku Harcerstwa Polskiego, 1960-61 kierował jej Działem Programowym. W 1962 roku wstąpił do zorganizowanego przez Karola Modzelewskiego na Uniwersytecie Warszawskim Politycznego Klubu Dyskusyjnego. W 1965 roku wraz z Modzelewskim napisał broszurę „List otwarty do członków partii”, za co został aresztowany i skazany na 3 lata więzienia. Po warunkowym zwolnieniu z więzienia w 1967 roku włączył się w działalność tzw. „komandosów”. W 1968 został ponownie aresztowany i w 1969 skazany za organizację strajków studenckich na 3,5 roku więzienia. W 1971 został zwolniony z więzienia, w 1975 roku był jednym z sygnatariuszy Listu 59.
W 1976 roku współtworzył Komitet Obrony Robotników, następnie w 1977 roku Komitet Samoobrony Społecznej "KOR". W 1978 założył Towarzystwo Kursów Naukowych, był jego wykładowcą, uczestniczył w spotkaniu z czechosłowackimi opozycjonistami, sygnatariuszami „Karty 77” oraz w głodówce protestacyjnej w kościele św. Krzyża. W maju 1980 roku brał udział w głodówce w Podkowie Leśnej, w lipcu i sierpniu współorganizował sieci informacji o ruchu strajkowym, został aresztowany, po podpisaniu porozumień gdańskich zwolniony. Od września 1980 roku doradca Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ "Solidarność" Gdańsk, następnie Krajowej Komisji Porozumiewawczej i Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.
Jacek Kuroń został internowany 13 grudnia 1981 roku, przetrzymywany był w Strzebielinku, następnie w Białołęce. 3 września 1982 roku został formalnie aresztowany pod zarzutem próby obalenia siłą ustroju PRL i przewieziony do więzienia przy ul. Rakowieckiej w Warszawie. W 1984 roku został postawiony przed sądem, zwolniony następnie na mocy amnestii. Współpracował z podziemnymi strukturami „Solidarności” i prasą podziemną
W 1988 roku wszedł w skład Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność”. W 1989
roku brał udział w obradach Okrągłego Stołu, poseł po wyborach czerwcowych. Mandat posła sprawował w latach 1989-2001 kolejno z ramienia: Komitetu Obywatelskiego, Unii Demokratycznej i Unii Wolności (wiceprzewodniczący Unii Demokratycznej, następnie Unii Wolności). Od 12 września 1989 roku do 14
grudnia 1990 roku był ministrem pracy i polityki społecznej. Ponownie pełnił tę funkcję w latach 1992-1993. W wyborach 1995 kandydował na urząd prezydenta RP i zajął 3 miejsce. W 2000 wraz żoną Danutą założył Uniwersytet Powszechny im. Jana Józefa Lipskiego w Teremiskach, został jego pierwszym rektorem. Zmarł w 2004 roku.
Nagradzany wieloma odznaczeniami i wyróżnieniami m.in. Orderem Orła Białego, francuską Legią Honorową, Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, litewskim Orderem Wielkiego Księcia Giedymina.
Zasadnicza część kolekcji została przekazana do Archiwum Fotografii Ośrodka KARTA przez Danutę Kuroń, żonę Jacka Kuronia w 2011 roku. Pozostałe fotografie (kopie cyfrowe zdjęć) pochodzą z archiwum rodzinnego Jacka Kuronia.
Sygnatura kolekcji: OK_0611
