Przejdź do menu głównego
Przejdź do treści
Przejdź do wyszukiwarki
Fotokarta
Fotokarta
Wyszukiwarka elasticsearch
szukaj
Zaawansowane
Znajdź ...
Wszystkie te słowa
Dokładnie te słowa
Żadne z tych słów
Przeszukaj
W bazie zdjęć
W dowolnym miejscu strony
Szukaj
Fixed-menu
O nas
Aktualności
Nasze zbiory
Kolekcje
Temat miesiąca
Oferta
Partnerzy
Nasze projekty
Opracowanie i digitalizacja
Publikacje
Wystawy
Kontakt
Wesprzyj nas
EN
Fotokarta
Fotokarta
O nas
Aktualności
Nasze zbiory
Kolekcje
Temat miesiąca
Oferta
Partnerzy
Nasze projekty
Opracowanie i digitalizacja
Publikacje
Wystawy
Kontakt
Wesprzyj nas
EN
Zobacz nas w social media
Słowa kluczowe
Wyniki wyszukiwania tagu:
1 pułk ułanów legionów polskich
Znalezionych wyników:
53
26.12.1917, Łomża, Polska. List wysłany przez Juliusza Kamlera (1898-1919), żołnierza 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich z Łomży do rodziców Amelii i Juliusza Leopolda Kamlerów zamieszkałych w Warszawie przy ulicy Pięknej. Juliusz Kamler został internowany w obozie w Szczypiornie w lipcu 1917 roku, w grudniu został przeniesiony do obozu w Łomży. Tam przebywał do lutego 1918 roku. W liście opisuje kolację wigilijną i pasterkę oraz porównuje warunki życiowe w obozach w Szczypiornie i Łomży. Fot. zbiory Ośrodka KARTA, Pogotowie Archiwalne [PAF_004], udostępniła Anna Stańczykowska
26.12.1917, Łomża, Polska. List wysłany przez Juliusza Kamlera (1898-1919), żołnierza 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich z Łomży do rodziców Amelii i Juliusza Leopolda Kamlerów zamieszkałych w Warszawie przy ulicy Pięknej. Juliusz Kamler został internowany w obozie w Szczypiornie w lipcu 1917 roku, w grudniu został przeniesiony do obozu w Łomży. Tam przebywał do lutego 1918 roku. W liście opisuje kolację wigilijną i pasterkę oraz porównuje warunki życiowe w obozach w Szczypiornie i Łomży. Fot. zbiory Ośrodka KARTA, Pogotowie Archiwalne [PAF_004], udostępniła Anna Stańczykowska
1916, Wołyń. Józef Piłsudski w gronie Beliniaków - kawalerzystów 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich. "Pamiętam, jak długi czas jeżdżąc po pustkowiach, trafiłem do pułku ułanów, tak zwanych Beliniaków. Zdumiony byłem tem, co się tu dzieje. Jest tu życie!... Tu, przy Belinie, przy tym szlagońskim typie człowieka, gospodarzącym tu, jak na wsi, mającym cały szereg zalet i przywar szlacheckich, śmiech panował, tu, w tej wiosce, wieczorami odbywały się bale, tu wieczorami wyprawiano taniec, tu grała muzyka, tu było wesoło, tu było życie - w ponurym obrazie wojny. To ułani polscy zachowali wieś od zniszczenia, to ułani polscy w smutki wojny wnosili radość". Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie [Kolekcja M. Dąbrowskiego]
Poprzednia strona
1
2
3
Przekaż zbiory
Z innych archiwów
Nasze zbiory
Nowości w zbiorach
Facebook - dolne menu
Instagram - dolne menu
Twitter-dolne menu
Youtube - dolne kafelki
Ta strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w ustawieniach przeglądarki.
Dowiedz się więcej