Fotokarta Fotokarta

Wyszukiwarka elasticsearch

Znajdź ...
Przeszukaj
Fotokarta Fotokarta

Słowa kluczowe

Wyniki wyszukiwania tagu: balon zaporowy
Znalezionych wyników: 6

1940-1943, Wielka Brytania. Walka powietrzna - zestrzelenie niemieckiego samolotu. W prawym górnym rogu widoczny balon zaporowy. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [sygn. 9642]

1940-1944, Wielka Brytania. Przygotowania do wzniesienia balonu zaporowego nad lotniskiem. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [sygn. 50083]

1940-1944, Wielka Brytania. Balony zaporowe nad lotniskiem. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [sygn. 7259]

Lata 20.-30., Polska. Wojska balonowe, uroczystości w hangarze. W tle balony kuliste i zaporowe. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Biwak balonów zaporowych. Przygotowanie do wzlotu balonu zaporowego „NN” (górny). W 1924 r. warsztat powłokowy Centralnego Zakładu Balonowego w Legionowie uruchomił produkcję pierwszych w Polsce balonów zaporowych „N”-„NN”, których licencję zakupiono we Francji. Ich szycie rozpoczęto na początku sierpnia 1924 r. Balony „N”-„NN”, systemu „Caquot DCA” (Defense Contre Aeronefs – OPL), skonstruował francuski oficer – mjr inż. Albert Caquot. Balony były używane po dwa. W celu zwiększenia pułapu operacyjnego łączono je w tandem (jeden nad drugim), połączony stalową liną. Teoretycznie osiągał on pułap 4500 m, ale w rzeczywistości po uwzględnieniu kąta znoszenia był niższy o 700 m. Balon „NN” (górny) o długości 17,3 m osiągał objętość ok. 288 m³. Balony „N”-„NN” były ówcześnie jednymi z najnowocześniejszych na świecie. Mjr A. Caquot zastosował w nich nietypowy sposób wyrównywania gazu w powłoce, którego objętość rozszerzała się wraz z wysokością. W tym celu wbudował w powłokę, widoczny na powyższym zdjęciu, gumowy pas rozszerzalny. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Przygotowanie do wzlotu balonu zaporowego „NN”. W roku 1924 warsztat powłokowy Centralnego Zakładu Balonowego w Legionowie uruchomił produkcję pierwszych w Polsce balonów zaporowych „N”-„NN”, których licencję zakupiono we Francji. Ich szycie rozpoczęto na początku sierpnia 1924 r. Balony „N”-„NN”, systemu „Caquot DCA” (Defense Contre Aeronefs – OPL), skonstruował francuski oficer – mjr inż. Albert Caquot. Balony były używane po dwa. W celu zwiększenia pułapu operacyjnego łączono je w tandem (jeden nad drugim), połączony stalową liną. Teoretycznie osiągał on pułap 4500 m, ale w rzeczywistości po uwzględnieniu kąta znoszenia był niższy o 700 m. Balon „NN” (górny) o długości 17,3 m osiągał objętość ok. 288 m³. Balony „N”-„NN” były ówcześnie jednymi z najnowocześniejszych na świecie. Mjr A. Caquot zastosował w nich nietypowy sposób wyrównywania gazu w powłoce, którego objętość rozszerzała się wraz z wysokością. W tym celu wbudował w powłokę, widoczny na powyższym zdjęciu, gumowy pas rozszerzalny. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie