Fotokarta Fotokarta

Wyszukiwarka elasticsearch

Znajdź ...
Przeszukaj
Fotokarta Fotokarta

Słowa kluczowe

Wyniki wyszukiwania tagu: balony
Znalezionych wyników: 118

Ok. 1919, Poznań, Polska. Szkolne wzloty balonu obserwacyjnego w Oficerskiej Szkole Aeronautycznej. Szkoła istniejąca w latach 1919-1924 była głównym ośrodkiem kształcenia kadr oficerskich i podoficerskich wojsk balonowych. Jej organizatorem i pierwszym komendantem był ppłk Feliks Bołsunowski. Następnie zastąpił go mjr Jan Wolszlegier, który komendantem był od 20 czerwca 1923 r. do 7 lipca 1924 r., tj. do chwili rozwiązania szkoły. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Balon przygotowywany przez żołnierzy do wznoszenia. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Balon przygotowywany przez żołnierzy do wznoszenia. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Ludzie obserwujący lot balonu kulistego. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 30., Legionowo, Polska. Balon kulisty przed hangarem. Miejscowy 2. Batalion Balonowy dysponował obszernym portem balonowym. Jego najważniejszym elementem był drewniany hangar o konstrukcji szkieletowej, wzniesiony na początku lat 20. Kierownikiem nadzorującym jego budowę był inż. Stolarczyk. Hangar miał długość ok. 80 m, szerokość ok. 40 m i wysokość ok. 25 m. Mógł jednorazowo pomieścić 6-7 napełnionych balonów kulistych 750 m³. Przed hangarem rozciągał się obszerny plac startowy (widoczny częściowo na zdjęciu). Było to główne miejsce ćwiczeń legionowskich baloniarzy. Przy hangarze wybudowano także magazyny wytwórni wodoru oraz powłok balonowych. Poza funkcjami służbowymi hangar pełnił także ważną rolę podczas świąt batalionowych. Tu odbywały się nabożeństwa polowe przy ołtarzu wykonanym z balonów zaporowych częściowo napełnionych wodorem, a w czasie święta jednostki - 15 września dowódca wręczał tu nominacje na kolejny stopień wojskowy, odznaczenia i listy gratulacyjne. Współcześnie na miejscu hangaru stoją bloki przy ul. Zegrzyńskiej 11 i 19 na osiedlu Piaski w Legionowie. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Ok. 1925, Polska. Balon kulisty „Kraków” o pojemności 750 m³ typu „E-2” (Ballon Ecole Deux). W grudniu 1924 r., na rozkaz komendanta Centralnego Zakładu Balonowego ppłk. Marcelego Chybczyńskiego i pod nadzorem por. Zbigniewa Burzyńskiego, biuro techniczne zakładu przystąpiło do wykonania projektu pierwszego polskiego balonu kulistego o pojemności 750 m³. 28 kwietnia 1925 r. prace zostały ukończone. Balony te były dobrze znane pilotom wojsk balonowych, gdyż dwa z nich zakupiła w 1920 r. we Francji Polska Misja Wojskowa Zakupów. Od 1921 r. rozpoczęto na nich regularne szkolenie w Oficerskiej Szkole Aeronautycznej w Toruniu, stanowiące drugi stopień wyszkolenia w wojskach balonowych (I - obserwator balonowy, II - pilot balonów wolnych, III - pilot sterowcowy). Balon ważył 320 kg (nie licząc przyrządów i balastu) i mierzył 17,50 m wysokości. „E-2” mógł unieść dwóch, a maksymalnie trzech pilotów. W komisji opiniującej nowouszyty balon znaleźli się: jako przewodniczący kpt. Konstanty Kamieński – dowódca Detaszowanej Kompanii Balonów Zaporowych, kpt. Piotr Kamieński z Departamentu IV Żeglugi Powietrznej oraz por. Henryk Iżyłowski z Centralnego Zakładu Balonowego. 25 października 1925 r. balon „Kraków” wziął udział w I Krajowych Zawodach Balonów Wolnych o Puchar im. płk. Aleksandra Wańkowicza na Polu Mokotowskim w Warszawie. Jego załogę tworzyli wówczas kpt. Piotr Kamieński i por. Zbigniew Burzyński. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Biwak balonów zaporowych. Przygotowanie do wzlotu balonu zaporowego „NN” (górny). W 1924 r. warsztat powłokowy Centralnego Zakładu Balonowego w Legionowie uruchomił produkcję pierwszych w Polsce balonów zaporowych „N”-„NN”, których licencję zakupiono we Francji. Ich szycie rozpoczęto na początku sierpnia 1924 r. Balony „N”-„NN”, systemu „Caquot DCA” (Defense Contre Aeronefs – OPL), skonstruował francuski oficer – mjr inż. Albert Caquot. Balony były używane po dwa. W celu zwiększenia pułapu operacyjnego łączono je w tandem (jeden nad drugim), połączony stalową liną. Teoretycznie osiągał on pułap 4500 m, ale w rzeczywistości po uwzględnieniu kąta znoszenia był niższy o 700 m. Balon „NN” (górny) o długości 17,3 m osiągał objętość ok. 288 m³. Balony „N”-„NN” były ówcześnie jednymi z najnowocześniejszych na świecie. Mjr A. Caquot zastosował w nich nietypowy sposób wyrównywania gazu w powłoce, którego objętość rozszerzała się wraz z wysokością. W tym celu wbudował w powłokę, widoczny na powyższym zdjęciu, gumowy pas rozszerzalny. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20.-30., Polska. Balon kulisty przygotowywany przez żołnierzy do wznoszenia. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

1914-1918, Francja (?) Francuski obóz wojskowy, przygotowywanie do wzlotu balonu zaporowego (?) Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Przygotowywanie balonu do wznoszenia. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Przygotowanie do wzlotu balonu zaporowego „NN”. W roku 1924 warsztat powłokowy Centralnego Zakładu Balonowego w Legionowie uruchomił produkcję pierwszych w Polsce balonów zaporowych „N”-„NN”, których licencję zakupiono we Francji. Ich szycie rozpoczęto na początku sierpnia 1924 r. Balony „N”-„NN”, systemu „Caquot DCA” (Defense Contre Aeronefs – OPL), skonstruował francuski oficer – mjr inż. Albert Caquot. Balony były używane po dwa. W celu zwiększenia pułapu operacyjnego łączono je w tandem (jeden nad drugim), połączony stalową liną. Teoretycznie osiągał on pułap 4500 m, ale w rzeczywistości po uwzględnieniu kąta znoszenia był niższy o 700 m. Balon „NN” (górny) o długości 17,3 m osiągał objętość ok. 288 m³. Balony „N”-„NN” były ówcześnie jednymi z najnowocześniejszych na świecie. Mjr A. Caquot zastosował w nich nietypowy sposób wyrównywania gazu w powłoce, którego objętość rozszerzała się wraz z wysokością. W tym celu wbudował w powłokę, widoczny na powyższym zdjęciu, gumowy pas rozszerzalny. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Ok. 1934, Legionowo, Polska. Panorama centrum Legionowa. W tle widać główną ulicę J. Piłsudskiego, wokół której od 1925 r. zaczęła powstawać cywilna część miasta. Uwagę zwraca wysoka kamienica (pierwsza od prawej), należąca wówczas do znanego kompozytora Jerzego Petersburskiego. Na pierwszym planie widoczny jest niewielki balon-skoczek na uwięzi, wyprodukowany w miejscowych Wojskowych Warsztatach Balonowych. Balony te służyły do wykonywania skoków o długości do kilkuset metrów w zależności od siły wiatru. Były to najmniejsze balony zdolne do uniesienia człowieka, pod warunkiem, że nie będzie on ważył więcej niż 83 kg. Legionowska wytwórnia uszyła m.in. dwa prototypy „Jump” i „Lump”. Powłokę balonu-skoczka o pojemności 120 m³ obejmowała sieć, której linki nośne były połączone z uprzężą typu spadochronowego (zrezygnowano z kosza). Balony-skoczki w październiku 1938 r. miały pomóc szykowaczom w przeprowadzeniu ostatniej kontroli powłoki balonu stratosferycznego „Gwiazda Polski” w Dolinie Chochołowskiej. Skoczki testowano także dla wywiadowczych potrzeb Straży Granicznej i Korpusu Ochrony Pogranicza. Następnie przekazano je do Aeroklubu Warszawskiego, gdzie inż. Franciszek Janik prowadził na nich szkolenie warszawskiej młodzieży. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Początek lat 30., Warszawa, Polska. Balony kuliste o pojemności 1200 m³ na Polu Mokotowskim w Warszawie. Widoczny na zdjęciu balon „Wilno” był pierwszym polskim balonem o pojemności 1200 m³. Wykonano go w 1928 r. w Centralnym Zakładzie Balonowym w Legionowie. Pierwszy próbny lot „Wilna” odbył się 30 października 1928 r. Jego stateczność w locie zbadali piloci kpt. Kazimierz Kraczkiewicz – komendant kosza oraz por. Antoni Janusz - pomocnik pilota i por. Zbigniew Burzyński - obserwator. Piloci startując z Torunia w ciągu 3 godzin pokonali 122 km i wylądowali w okolicach Iłowa w powiecie działdowskim. Drugi balon 1200 m³, uwieczniony na zdjęciu, to prawdopodobnie „Gdynia”, która została uszyta w czerwcu 1929 r. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Balon kulisty "Lwów" przygotowywany do startu. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

1940-1944, prawdopodobnie Wielka Brytania. Balon zaporowy. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [pudło - różne]

Lata 60.-70., Szczecin, Polska. Festyn - dziecko na ramieniu ojca. Fot. Maciej Jasiecki, Fundacja Ośrodka KARTA

Lata 70., Szczecin, Polska. Izba wytrzeźwień. Fot. Maciej Jasiecki, Fundacja Ośrodka KARTA

1948, Katowice, Polska. Ogólnopolskie Zawody Modeli Latających, mężczyźni obserwujący balon Ligi Lotniczej, w tle samolot Polskich Linii Lotniczych LOT. Fot. Kazimierz Seko, zbiory Ośrodka KARTA

1948, Katowice, Polska. Ogólnopolskie Zawody Modeli Latających, publiczność obserwująca balon Ligi Lotniczej, w tle samolot Polskich Linii Lotniczych LOT. Fot. Kazimierz Seko, zbiory Ośrodka KARTA

1948, Katowice, Polska. Ogólnopolskie Zawody Modeli Latających, publiczność obserwująca balon Ligi Lotniczej, obok hangaru stoi karetka Pogotowia Ratunkowego. Fot. Kazimierz Seko, zbiory Ośrodka KARTA

1948, Katowice, Polska. Ogólnopolskie Zawody Modeli Latających, publiczność obserwująca balon Ligi Lotniczej, obok hangaru stoi karetka Pogotowia Ratunkowego. Fot. Kazimierz Seko, zbiory Ośrodka KARTA

1.05.1969, Katowice, Polska. Pochód pierwszomajowy na ulicach miasta, na pierwszym planie górnik z puzonem. Hasło na transparencie zawieszonym na oknach budynku: "Potępiamy zbrodnie ludobójców z USA - morderców wietnamskiej ludności". Fot. Kazimierz Seko, zbiory Ośrodka KARTA

1.05.1969, Katowice, Polska. Pochód pierwszomajowy na ulicach miasta, górnicy w galowych strojach i dwie dziewczynki. Fot. Kazimierz Seko, zbiory Ośrodka KARTA

1.05.1969, Katowice, Polska. Pochód pierwszomajowy na ulicach miasta, górnik w stroju galowym trzymający na rękach chłopca w stroju górniczym i z balonikiem w dłoni. Fot. Kazimierz Seko, zbiory Ośrodka KARTA

1.05.1969, Katowice, Polska. Pochód pierwszomajowy na ulicach miasta, górnik w stroju galowym trzymający na rękach dziewczynkę z balonikiem. Fot. Kazimierz Seko, zbiory Ośrodka KARTA

  1  2  3  4  5