Fotokarta Fotokarta

Wyszukiwarka elasticsearch

Znajdź ...
Przeszukaj
Fotokarta Fotokarta

Słowa kluczowe

Wyniki wyszukiwania tagu: lata 20-te
Znalezionych wyników: 5945

1926, Twierdza Modlin, Polska. Żołnierze wsiadający na pomoście do łodzi podczas kursu taktycznego, pokaz saperski. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie [Album mjra Modrany]

1926, Rembertów, Polska. Kompania ciężkich karabinów maszynowych - ogień pośredni 12 ckm. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie [Album mjra Modrany]

lata 20-te, Polska Mężczyźni siedzący na gałęzi drzewa. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Ok. 1919, Poznań, Polska. Wzlot balonu obserwacyjnego „Caquot R”. „Caquot R” był wojskowym balonem obserwacyjnym na uwięzi, zaprojektowanym w 1918 r. przez mjr. Alberta Caquot. Powstał w wyniku udoskonalenia poprzedniego balonu „Caquot M”. Miał 25,5 m długości i objętość całkowitą 930 m³. Pod koniec 1919 r. pierwsze balony tego typu trafiły na wyposażenie polskich batalionów balonowych. Po wojnie polsko-radzieckiej zrezygnowano z wyposażania balonów w karabiny maszynowe ze względu na małą celność osiąganą w rozchybotanym koszu. Obronę przeciwlotniczą zapewniano dzięki karabinom maszynowym ustawianym na naziemnych stanowiskach. W czerwcu 1925 r. w Centralnym Zakładzie Balonowym ukończono budowę, na licencji francuskiej, pierwszego polskiego balonu obserwacyjnego „Caquot R”. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Wielkopolska, Polska. Żołnierze składający balon, który wylądował w lesie. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Ok. 1919, Poznań, Polska. Szkolne wzloty balonu obserwacyjnego w Oficerskiej Szkole Aeronautycznej. Szkoła istniejąca w latach 1919-1924 była głównym ośrodkiem kształcenia kadr oficerskich i podoficerskich wojsk balonowych. Jej organizatorem i pierwszym komendantem był ppłk Feliks Bołsunowski. Następnie zastąpił go mjr Jan Wolszlegier, który komendantem był od 20 czerwca 1923 r. do 7 lipca 1924 r., tj. do chwili rozwiązania szkoły. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

23.06.1922, Warszawa, Polska. Kraksa samolotów na lotnisku mokotowskim - z lewej Ansaldo Balilla produkcji włoskiej (numer 220) po zderzeniu z samolotem SPAD XIIIC1 (24.34). Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Ok. 1918-1920, Polska. Dwaj lotnicy na tle samolotu Lloyd (samolot rozpoznawczo-bombowy produkcji austro-węgierskiej). Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Balon przygotowywany przez żołnierzy do wznoszenia. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Balon przygotowywany przez żołnierzy do wznoszenia. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

1920-1928, Toruń, Polska. Samolot bombowo-rozpoznawczy DH-9. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Ludzie obserwujący lot balonu kulistego. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Ok. 1925, Polska. Balon kulisty „Kraków” o pojemności 750 m³ typu „E-2” (Ballon Ecole Deux). W grudniu 1924 r., na rozkaz komendanta Centralnego Zakładu Balonowego ppłk. Marcelego Chybczyńskiego i pod nadzorem por. Zbigniewa Burzyńskiego, biuro techniczne zakładu przystąpiło do wykonania projektu pierwszego polskiego balonu kulistego o pojemności 750 m³. 28 kwietnia 1925 r. prace zostały ukończone. Balony te były dobrze znane pilotom wojsk balonowych, gdyż dwa z nich zakupiła w 1920 r. we Francji Polska Misja Wojskowa Zakupów. Od 1921 r. rozpoczęto na nich regularne szkolenie w Oficerskiej Szkole Aeronautycznej w Toruniu, stanowiące drugi stopień wyszkolenia w wojskach balonowych (I - obserwator balonowy, II - pilot balonów wolnych, III - pilot sterowcowy). Balon ważył 320 kg (nie licząc przyrządów i balastu) i mierzył 17,50 m wysokości. „E-2” mógł unieść dwóch, a maksymalnie trzech pilotów. W komisji opiniującej nowouszyty balon znaleźli się: jako przewodniczący kpt. Konstanty Kamieński – dowódca Detaszowanej Kompanii Balonów Zaporowych, kpt. Piotr Kamieński z Departamentu IV Żeglugi Powietrznej oraz por. Henryk Iżyłowski z Centralnego Zakładu Balonowego. 25 października 1925 r. balon „Kraków” wziął udział w I Krajowych Zawodach Balonów Wolnych o Puchar im. płk. Aleksandra Wańkowicza na Polu Mokotowskim w Warszawie. Jego załogę tworzyli wówczas kpt. Piotr Kamieński i por. Zbigniew Burzyński. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Biwak balonów zaporowych. Przygotowanie do wzlotu balonu zaporowego „NN” (górny). W 1924 r. warsztat powłokowy Centralnego Zakładu Balonowego w Legionowie uruchomił produkcję pierwszych w Polsce balonów zaporowych „N”-„NN”, których licencję zakupiono we Francji. Ich szycie rozpoczęto na początku sierpnia 1924 r. Balony „N”-„NN”, systemu „Caquot DCA” (Defense Contre Aeronefs – OPL), skonstruował francuski oficer – mjr inż. Albert Caquot. Balony były używane po dwa. W celu zwiększenia pułapu operacyjnego łączono je w tandem (jeden nad drugim), połączony stalową liną. Teoretycznie osiągał on pułap 4500 m, ale w rzeczywistości po uwzględnieniu kąta znoszenia był niższy o 700 m. Balon „NN” (górny) o długości 17,3 m osiągał objętość ok. 288 m³. Balony „N”-„NN” były ówcześnie jednymi z najnowocześniejszych na świecie. Mjr A. Caquot zastosował w nich nietypowy sposób wyrównywania gazu w powłoce, którego objętość rozszerzała się wraz z wysokością. W tym celu wbudował w powłokę, widoczny na powyższym zdjęciu, gumowy pas rozszerzalny. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20.-30., Polska. Balon kulisty przygotowywany przez żołnierzy do wznoszenia. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Przygotowywanie balonu do wznoszenia. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Przygotowanie do wzlotu balonu zaporowego „NN”. W roku 1924 warsztat powłokowy Centralnego Zakładu Balonowego w Legionowie uruchomił produkcję pierwszych w Polsce balonów zaporowych „N”-„NN”, których licencję zakupiono we Francji. Ich szycie rozpoczęto na początku sierpnia 1924 r. Balony „N”-„NN”, systemu „Caquot DCA” (Defense Contre Aeronefs – OPL), skonstruował francuski oficer – mjr inż. Albert Caquot. Balony były używane po dwa. W celu zwiększenia pułapu operacyjnego łączono je w tandem (jeden nad drugim), połączony stalową liną. Teoretycznie osiągał on pułap 4500 m, ale w rzeczywistości po uwzględnieniu kąta znoszenia był niższy o 700 m. Balon „NN” (górny) o długości 17,3 m osiągał objętość ok. 288 m³. Balony „N”-„NN” były ówcześnie jednymi z najnowocześniejszych na świecie. Mjr A. Caquot zastosował w nich nietypowy sposób wyrównywania gazu w powłoce, którego objętość rozszerzała się wraz z wysokością. W tym celu wbudował w powłokę, widoczny na powyższym zdjęciu, gumowy pas rozszerzalny. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lata 20., Polska. Balon kulisty "Lwów" przygotowywany do startu. Album balonowowy - fotografie po dr Niedźwierskim. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie

Lipiec 1920, brak miejsca. 2 Pułk Ułanów Grochowskich. Ułan Jan Bielicki na koniu. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie [kolekcja 240/110]

Jesień 1920, Korosteń, obw. Żytomierz, Ukraina. 2 Pułk Ułanów Grochowskich. Koń nad grobem plut. Jerzego Bąkowskiego z 2 Pułku Ułanów, który poległ jesienią w zagonie na Korosteń. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie [kolekcja 240/110]

Luty 1920, brak miejsca. Mjr Janusz Głuchowski (pierwszy od lewej), dowódca 7 Pułku Ułanów, por. Jakubski, por. Żarnowski, rtm. Z. Piasecki. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie [kolekcja 240/111]

Ok. 1920, brak miejsca. 7 Pułk Ułanów. Pierwszy z prawej dowódca pułku mjr Janusz Głuchowski. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie [kolekcja 240/111]

Ok. 1920, brak miejsca. Kawaleria Legionów podczas odpoczynku. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie [kolekcja 240/111]

1921, Polska. Uroczystości wojskowe, defilada żołnierzy Legionów, z prawej stoi orkiestra wojskowa. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie [kolekcja 240/111]

Lata 20., Polska. Uroczystości wojskowe, grupa oficerów Wojska Polskiego, przyjmujących odznaczenia z rąk oficera armii francuskiej. Fot. NN, Instytut Polski im. Gen. Sikorskiego w Londynie [kolekcja 240/111]

1    53  54  55  56  57  58  59  60  61    238