Przejdź do menu głównego
Przejdź do treści
Przejdź do wyszukiwarki
Fotokarta
Fotokarta
Wyszukiwarka elasticsearch
szukaj
Zaawansowane
Znajdź ...
Wszystkie te słowa
Dokładnie te słowa
Żadne z tych słów
Przeszukaj
W bazie zdjęć
W dowolnym miejscu strony
Szukaj
Fixed-menu
O nas
Aktualności
Nasze zbiory
Kolekcje
Temat miesiąca
Oferta
Partnerzy
Nasze projekty
Opracowanie i digitalizacja
Publikacje
Wystawy
Kontakt
Wesprzyj nas
EN
Fotokarta
Fotokarta
O nas
Aktualności
Nasze zbiory
Kolekcje
Temat miesiąca
Oferta
Partnerzy
Nasze projekty
Opracowanie i digitalizacja
Publikacje
Wystawy
Kontakt
Wesprzyj nas
EN
Zobacz nas w social media
Słowa kluczowe
Wyniki wyszukiwania tagu:
osiedla
Znalezionych wyników:
1854
1943-1947, prawdopodobnie Valivade, Indie. Uczennice czytają gazetkę szkolną "Na Etapie". [Osiedle stałe w Valivade zostało wybudowane wiosną 1943 roku dla polskich uchodźców (głównie dla kobiet z dziećmi), którzy trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa. Posiadało m.in. polską administrację samorządową, kościół, szkoły, teatr, sklepy, cukiernie, szpitale, straż pożarną. W latach 1943–1947 przez osiedle przeszło około pięciu tysięcy Polaków]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 147 - polskie osiedla w Indiach].
1943-1947, Valivade, Indie. Uczniowie podczas gimnastyki. [Osiedle stałe w Valivade zostało wybudowane wiosną 1943 roku dla polskich uchodźców (głównie dla kobiet z dziećmi), którzy trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa. Posiadało m.in. polską administrację samorządową, kościół, szkoły, teatr, sklepy, cukiernie, szpitale, straż pożarną. W latach 1943–1947 przez osiedle przeszło około pięciu tysięcy Polaków]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 147 - polskie osiedla w Indiach].
1946, Valivade, Indie. Pracownia tkacka w Spółdzielni "Zgoda", kobiety przy krosnach podczas kursu. [Osiedle stałe w Valivade zostało wybudowane wiosną 1943 roku dla polskich uchodźców (głównie dla kobiet z dziećmi), którzy trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa. Posiadało m.in. polską administrację samorządową, kościół, szkoły, teatr, sklepy, cukiernie, szpitale, straż pożarną. W latach 1943–1947 przez osiedle przeszło około pięciu tysięcy Polaków]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 147 - polskie osiedla w Indiach].
1943-1947, Valivade, Indie. Kurs samochodowy, grupa osób przy samochodzie. [Osiedle stałe w Valivade zostało wybudowane wiosną 1943 roku dla polskich uchodźców (głównie dla kobiet z dziećmi), którzy trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa. Posiadało m.in. polską administrację samorządową, kościół, szkoły, teatr, sklepy, cukiernie, szpitale, straż pożarną. W latach 1943–1947 przez osiedle przeszło około pięciu tysięcy Polaków]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 147 - polskie osiedla w Indiach].
1943-1947, Valivade, Indie. Jadalnia w Zakładzie Wychowawczym im. gen. Władysława Sikorskiego. [Osiedle stałe w Valivade zostało wybudowane wiosną 1943 roku dla polskich uchodźców (głównie dla kobiet z dziećmi), którzy trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa. Posiadało m.in. polską administrację samorządową, kościół, szkoły, teatr, sklepy, cukiernie, szpitale, straż pożarną. W latach 1943–1947 przez osiedle przeszło około pięciu tysięcy Polaków]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 147 - polskie osiedla w Indiach].
9.03.1946, Valivade, Indie. Wizyta konsula generalnego J. Litewskiego. [Osiedle stałe w Valivade zostało wybudowane wiosną 1943 roku dla polskich uchodźców (głównie dla kobiet z dziećmi), którzy trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa. Posiadało m.in. polską administrację samorządową, kościół, szkoły, teatr, sklepy, cukiernie, szpitale, straż pożarną. W latach 1943–1947 przez osiedle przeszło około pięciu tysięcy Polaków]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 147 - polskie osiedla w Indiach].
1942-1948, Afryka. Polskie osiedle w Afryce, grupa osób w stołówce. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 22 - Polacy w Afryce].
1942-1948, Kondoa, Tanganika. Widok ogólny polskiego osiedla. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki. Kondoa było najmniejszym polskim osiedlem w Afryce Wschodniej]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 22 - Polacy w Afryce].
1942-1948, Afryka. Polskie osiedle, grupa dzieci przed budynkiem. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 22 - Polacy w Afryce].
1942-1948, Afryka. Budowa murowanego budynku, prawdopodobnie w okolicy, w której mieszkali Polacy. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 22 - Polacy w Afryce].
1942-1948, Afryka. Grupa mężczyzn w okolicy polskiego osiedla w Afryce. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 22 - Polacy w Afryce].
1942-1948, prawdopodobnie Kondoa, Tanganika. Dziewczynki na terenie polskiego osiedla, w głębi zabudowania i flaga Polski na maszcie. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki. Kondoa było najmniejszym polskim osiedlem w Afryce Wschodniej]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 22 - Polacy w Afryce].
1942-1944, Afryka. Mężczyźni na terenie polskiego osiedla, w głębi domy. Fotografia wykonana prawdopodobnie podczas budowy osiedla. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 22 - Polacy w Afryce].
1942-1944, Afryka. Budowa polskiego osiedla. [Polscy uchodźcy w 1942 trafili do Iranu wraz z nowoutworzonym Wojskiem Polskim pod dowództwem generała Władysława Andersa (w dwóch rzutach ewakuacyjnych z ZSRR w marcu i sierpniu). W sumie oprócz wojska dotarło tam 38 tysięcy Polaków, z czego ponad połowę stanowiły dzieci i młodzież. Ok. 20 tys. znalazło się następnie w Afryce, polskie osiedla znajdowały się przede wszystkim w: Ugandzie, Kenii, Tanganice, Rodezji Północnej i Rodezji Południowej, Związku Południowej Afryki]. Fot. NN, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie [album 22 - Polacy w Afryce].
1938, Stalowa Wola, Polska. Widok domów kolonii urzędniczej od szosy Rozwadów-Nisko. Fot. inż. Bronisław Rudziński, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
1938, Stalowa Wola, Polska. Budowa pierwszej grupy domów robotniczych. Fot. inż. Bronisław Rudziński, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
1939, Stalowa Wola, Polska. Fragment dzielnicy robotniczej, grupa osób zbliża się do przejazdu kolejowego z podniesionymi szlabanami. Fot. inż. Bronisław Rudziński, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
1938, Stalowa Wola, Polska. Domy robotnicze w budowie. Fot. inż. Bronisław Rudziński, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
1938, Stalowa Wola, Polska. Kuchnia w najmniejszym mieszkaniu robotniczym (posiadającym także umywalnię i klozet) Fot. inż. Bronisław Rudziński, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
1939, Stalowa Wola, Polska. Ulica w dzielnicy robotniczej. Fot. inż. Bronisław Rudziński, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
1939, Stalowa Wola, Polska. Główna ulica dzielnicy robotniczej. Fot. inż. Bronisław Rudziński, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
1939, Stalowa Wola, Polska. Domy w dzielnicy robotniczej. Fot. inż. Bronisław Rudziński, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
1939, Stalowa Wola, Polska. Domy robotnicze nowej serii w budowie. Fot. inż. Bronisław Rudziński, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
1939, Stalowa Wola, Polska. Budowa dzielnicy małych domków robotniczych, w głębi budynek szkoły powszechnej. Fot. inż. Bronisław Rudziński, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
1939, Stalowa Wola, Polska. Ulica nowo budowanej części dzielnicy robotniczej. Fot. inż. Bronisław Rudziński, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie
1
Poprzednia strona
10
11
12
13
14
15
16
17
18
Następna strona
75
Przekaż zbiory
Z innych archiwów
Nasze zbiory
Nowości w zbiorach
Facebook - dolne menu
Instagram - dolne menu
Twitter-dolne menu
Youtube - dolne kafelki
Ta strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w ustawieniach przeglądarki.
Dowiedz się więcej